расан — [رسن] а. ресмон, таноб, арғамчин ◊ расан барзадан бо таноб андоза гирифтан; расан сохтан андоза гирифтан; дар расани касе будан гирифтори касе будан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Liste Swadesh du tadjik — Liste Swadesh de 207 mots en français et en tadjik. Sommaire 1 Présentation 2 Liste 3 Voir aussi 3.1 Bibliographie … Wikipédia en Français
арғамчин — [ارغمچين] ресмони ғафс, ки бештар аз пахта, пашм, канаб тофта мешавад ва барои бастани чизҳо истифода мекунанд, расан, таноб, банд; арғамчин кашидан ресмонро кашида бастан; арғамчин тоб додан ресмон тофтан, расан тофтан ◊ арғамчинро дароз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
арғунчак — [ارغنچک] таноб ё арғамчине, ки ду сари онро ба шохи дарахт ва ё ҷое баланд баста, бачаҳо ба он савор шуда, пешу ақиб дар ҳаво ҳаракат мекунанд, алвонҷ, бодпеч, бозпеч, ҳой … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баста — [بسته] 1. сифати феълии замони гузашта аз бастан 2. чизи дар банд кардашуда (бо таноб, коғаз ё матое) 3. пӯшида, масдуд; муқоб. кушода: дари баста; баста шудан а) пӯшида шудан, маҳкам шудан; б) фаъолияти худро қатъ кардан, барҳам хӯрдан ( и… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
варқонӣ — [ورقاني] лаҳҷ. тарзи ҷӯякашии киштҳои палакӣ, ки ба замини тухмкошташуда ҷӯя накашида, як дафъа об мемонанд ва баъд аз хишова ва таноб партофтани палаки харбузаву тарбуз ва ғ. дар он ҷӯя мекашанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ваҳқ — (ваҳақ) [وهق] а. кит. каманд, таноб, гарданбанди ҳайвонот … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дор — I [دار] 1. асоси замони ҳозира ва сиғаи амр аз доштан; дор дор шавқуну овози баланди пайиҳам барои даст гирифтани касе 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои соҳибият ва ё доро будан ба аломату хосият: мевадор, кӯдакдор, пулдор, хонадор… II … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
занҷир — [زنجير] 1. ҳалқаҳои ба ҳам гузарондашудаи филизӣ ба шакли ришта ё таноб, силсила 2. таър. занҷири махсусе, ки барои нагурехтани муҷримон ва девонагон ба дасту пой ва ба гардану миёни онҳо мебастанд, завлона; занҷири дар ё дарвоза олати филизии… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ишқандарпечон — [عشق اندرپيچان] бот. гиёҳест, ки соқаи борикаш ба дарахт ё ба таноб печида боло меравад ва гулҳои карнайшакл дорад, ошиқипечон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ